Στην καθημερινότητα μου ακούω πολύ ραδιόφωνο. Πριν μερικές μέρες το ραδιόφωνο που έχω σπίτι, μου έσπασε τα νεύρα. Συνεχώς άνοιγε και έκλεινε μόνο του άλλαζε σταθμούς κτλ. Κάποιος από τους διακόπτες θα έχει συγκεντρώσει ακαθαρσίες. Αποφάσισα να το ανοίξω και να του κάνω έναν βαθύ καθαρισμό. Όταν πήγα να το ανοίξω όμως, είδα πως οι βίδες απαιτούσαν κατσαβίδι ασφαλείας με μήκος 20+ εκατοστά. Μου φάνηκε πιο απλό να φτιάξω ένα δικό μου ραδιόφωνο παρά να τρέχω να βρω κατσαβίδι…
In my everyday life I listen to the radio a lot. Some days ago, my home FM receiver din;t want to cooperate with me. It would turn on or off by it self, change the station etc. Most probably a switch contact must be dirty. I decided to take it apart and thoroughly clean it. When I tried to unscrew it, I saw that it is using safety screw and it needs a 20+ centimeter (8+ inches) screw driver. It seemed easier to me to design and make a new FM radio receiver, than go search and buy an appropriate screw driver…
Πριν μερικές μέρες ήμαστε σε ένα φιλικό σπίτι και περνούσαμε καλά. Κάποια στιγμή ή εγώ ή ένας φίλος κοίταξε την ώρα και κάποιος από τους δύο είπε «Περνάει γρήγορα η ώρα». Λίγο το περασμένο της ώρας, λίγο η ρακή, του λέω:
«Καλά δεν πειράζει. Το πέρασμα του χρόνου είναι ψευδαίσθηση. Οπότε όλα καλά».
Με κοίταξε με απορία, αλλά την δεδομένη στιγμή δεν ήμουν σε θέση να εξηγήσω.
Πριν συνεχίσετε παρακάτω κάντε το εξής. Προσπαθήστε να ξεχάσετε τι σας λένε οι αισθήσεις και ο εγκέφαλός σας για τον τρόπο που λειτουργούν όλα γύρω μας. Η λογική των παρακάτω είναι εύκολη. Το δύσκολο είναι να τα αποδεχτούμε. Η διαίσθησή μας θα φωνάζει και θα λέει ΟΧΙ, δεν μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο. Μέχρι και ο Einstein “ζορίζονταν” να αποδεχτεί αυτά που ο ίδιος ανακάλυπτε.
Σήμερα (23/06/2016) μεσημέρι, στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο Αθηνών-Πειραιώς.
Ένα ζευγάρι με τα δύο τους παιδιά. Κάποια στιγμή το ένα από τα μικρά ζητά το tablet για να παίξει. Το δίνει η μητέρα. Ο πατέρας την ρωτά αν έχει απενεργοποιήσει το WiFi. Κοφτό βλέμμα της μητέρας προς τον σύντροφο της… Του λέει: «Για ηλίθια με περνάς; Και βέβαια το έκλεισα». Μετά ξεκίνησε η συζήτηση πως με τόσα ενεργά WiFi πρέπει να προσέχουν πολύ τα παιδιά τους. Και έγνεφαν καταφατικά και οι απέναντί τους.
In previous ARTICLE we saw how a four wire resistive touch surface works, and the logic we must implement in order to interface it with a microcontroller. We will see now how is the real implementation with an Arduino and C language. The circuit is really simple. We only have to connect the four wires to the Arduino. Xa to Α0 (PC0 of ATmega328p), Xb to 8 (PΒ0 of ATmega328p), Xb στο Α1 (PC1 of ATmega328p) το Xb to 9 (PΒ1 of ATmega328p).
The code is really simple and well commented. The only the firmware does is to calculate the coordinates of the touch point and sent those data to the UART. Then it can be read by any pc software that can open a serial port, for example. In my case, a simple Python script, that prints the coordinates to stdout.
All the files can be found HERE.
Σε προηγούμενο ΆΡΘΡΟ πως λειτουργούν οι επιφάνειες αφής ωμικού τύπου και πως θα μπορούσε ένας μικροελεγκτής να διαβάσει τις συντεταγμένες του σημείου επαφής με την επιφάνεια. Θα δούμε τώρα πως υλοποιείται προγραμματιστικά σε έναν AVR μα γλώσσα C. Το κύκλωμα είναι πολύ απλό. Απλά συνδέουμε τα τέσερα καλώδια της επιφάνειας αφής με το Arduino. To Xa στο Α0 (PC0 του ATmega328p) το Xb στο 8 (PΒ0 του ATmega328p), το Xb στο Α1 (PC1 του ATmega328p) το Xb στο 9 (PΒ1 του ATmega328p).
Ο κώδικας είναι αρκετά απλός και τα σχόλια μπόλικα. Το μόνο που κάνει το πρόγραμμα που τρέχει στον ATega328p είναι να εντοπίζει τις συντεταγμένες του σημείου επαφής και να τις στέλνει μέσω της σειριακής πόρτας στον υπολογιστή. Εκεί μπορεί να της διαβάσει οποιοδήποτε πρόγραμμα που ανοίγει σειριακές θύρες. Στην περίπτωση μου, ένα απλό πρόγραμμα σε Python, που απλά τυπώνει στην στάνταρ έξοδο (stdout). Μετά μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Όλα τα αρχεία απαραίτητα αρχεία μπορείτε να τα βρείτε ΕΔΩ.
Recently I recycled some old mobiles phones I had. There was a Nokia 5800 (This ONE). I decided to remove the touch screen sensor and play around with it. So, I dismantled the phone ad remover the touch surface.
Πρόσφατα έστειλα στην ανακύκλωση μερικά παλιά κινητά τηλέφωνα που είχα. Εκεί υπήρχε και ένα Nokia 5800 (ΑΥΤΟ). Είπα να κρατήσω την οθόνη αφής που έχει και να παίξω λίγο μαζί της. Το άνοιξα λοιπόν και κράτησα την επιφάνεια αφής.
Πριν μερικές μέρες προετοίμαζα ένα μάθημα για τους σπουδαστές μου, που αφορούσε τους κύκλους οδήγησης οχημάτων, Long & Short trims, και συστήματα αντιρύπανσης. Άρχισα να διαβάζω και κάποια πράγματα για το σκάνδαλο της Wolksvagen και πως χειραγωγούσε τους κύκλους οδήγησης. Έφτασα να διαβάζω πως λειτουργούν τα σύγχρονα συστήματα αντιρύπανσης σε σύγχρονους κινητήρες diesel. Κάπου “έμπλεξα” με τις χημικές αντιδράσεις που λαμβάνουν μέρος στην κατάλυση των οξειδίων του Αζώτου, με την βοήθεια ουρίας. Σε κάποιο σημείο λοιπόν, άρχισε να εξηγεί περισσότερο για χημικές αντιδράσεις, και μπήκε λίγο στην δημιουργία χημικών δεσμών. Ανέφερε λοιπόν για τους ομοιοπολικούς δεσμούς (πολύ σωστά) πως είναι ηλεκτρομαγνητικής φύσεως και οφείλονται στην περιστροφή του φορτίου των ηλεκτρονίων που δημιουργεί μαγνητικά δίπολα.
Τι είναι όμως η περιστροφή των ηλεκτρονίων ή Spin, όπως είναι περισσότερο γνωστό;
Πριν μία-δύο ημέρες “έπεσα” σε μια ραδιοφωνική εκπομπή που έκανε ανακεφαλαίωση γεγονότων για το 2015 που μας αφήνει. Στην κουβέντα που έκαναν ανέφεραν πως το 2015 είχαμε και την συμπλήρωση 100 χρόνων από την θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Αναφέρθηκαν λοιπόν και στην γνωστή εξίσωση του Αϊνστάιν E=m⋅c². Και είπε ο ένας εκ τον παραγωγών της εκπομπής: «Αν μπορούσαμε να έχουμε εύκολη μετατροπή μάζας σε ενέργεια θα λύναμε τα προβλήματά μας» κτλ, κτλ.
Επειδή “έχω βαρεθεί” να ακούω τον κόσμο να κάνει αυτό το λάθος, είπα να γράψω αυτό το μικρό άρθρο.
My humble Blog. 